gün olur devran döner

dünya dönüyor.. kaderimizi yazıyoruz, çiziyoruz; yazıyoruz, siliyoruz; yazıyoruz, yaşıyoruz.. dünya dönüyor. biz dönüyoruz. zaman zaman dünyamız duruyor; bizim kafa bir dünya, dönüp duruyor. dön babam dön. pun not intented. sen dönme. sen geldiğin yere dön. buraya geldiysen de git. ey hayalet!

hayal ediyorum bazen. her şey normale dönmüş, ben normal olmuşum, işim eşim her şey normal. sonra diyorum, normal ne ki?  silkelenip dünyaya dönüyorum.

sonra işe gidiyorum, eve dönüyorum. eve gidiyorum, işe dönüyorum. bu nasıl bir döngüdür diyorum. kendimi sokağa atıyorum. saatler geçiyor, kendimi evde buluyorum. hiç gitmemişim aslında dışarı, kafa ev kafası. melankoli basıyor. "ev sana yaramıyor" diyor sevgilim. dönüp durmak bana yaramıyor aslında, biliyorum da susuyorum. yokmuş gibi yapıyorum.

kırmak gerekiyor bu döngüyü. fakirin elinde bir umut işte. devran döner belki diyor. nasıl bir şeyse hep aynı yere dönüyor. benle ilgili değil. saçmalık onda. ben sürüklenip gidiyorum. bakalım nereye kadar..