önüme bakıyorum şimdi. hüzünle kucaklıyorum içimdekileri. yaşadığım her anı, bana yaşatılan en ufak acıyı, sevinci. hepsini tek tek sarıp sarmalıyorum; öpüp kokluyorum. az ötedeki çöpün yanına bırakacağım birazdan. kurtulacağım tüm o yükten. değişeceğim. sorunsuz bir insan olacağım.
bencilliğin dibine vurabilirim bu arada. önemli değil muhtemelen o. zira bu işler hep başkalarını düşünerek olmuyormuş..